ΤΑ ΦΥΛΑ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ -ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ-ΤΑΥΤΙΣΗ ΜΕ ΗΡΩΕΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

ΠΡΩΤΗ  ΠΕΡΙΟΔΟΣ (10^ος αι. – 1453) – ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

 ΕΡΓΑΣΙΑ:     «Της νύφης  που κακοπάθησε»

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ 

20 Ιανουαρίου 1315

Το προξενιό που μου ετοιμάζουν πρέπει να είναι σπουδαίο και επιτυχημένο! Ο γαμπρός που επέλεξε η οικογένειά μου είναι περιζήτητος και πολύφερνος… Μεγάλη τύχη για μένα, αφού η προίκα που τάζουν οι δικοί μου είναι μεγάλη: άλλη ο πατέρας, άλλη ο αδελφός. Και η μανούλα επιμένει πως είμαι πολύ τυχερή και μου τάζει κρυφά δέκα χιλιάδες! Πώς να τους κακοκαρδίσω και να φέρω αντίρρηση σ’αυτόν τον γάμο;  Αντίθετα είμαι ενθουσιασμένη, το μέλλον μου διαγράφεται λαμπρό. Ανυπομονώ να έρθει η μέρα του γάμου!

15 Μαρτίου 1315

Η μεγάλη μέρα έφτασε,  που θα φύγω από το πατρικό μου σπίτι και θα πάω στα πεθερικά. Μια καινούρια ζωή αρχίζει για μένα! Έχω όμως όλες τις προϋποθέσεις για μια ευτυχισμένη ζωή: η οικογένεια του γαμπρού είναι εύπορη, η προίκα μου πλούσια, είμαστε νέοι και δυνατοί, όλοι ευλογούν αυτόν τον γάμο, το μέλλον μας προβλέπεται ευτυχισμένο και απροβλημάτιστο! Η χαρά μου είναι ήδη μεγάλη, που θα ντυθώ νύφη, θα πάω στο νέο μου σπιτικό και θα δημιουργήσουμε τη δικιά μας ευτυχισμένη οικογένεια!

18 Απριλίου 1317

Ημέρα του Πάσχα σήμερα, κι αντί να έχω χαρά, έχω θλίψη μεγάλη! Πού είναι η ευτυχία που ονειρεύτηκα, πού είναι η οικογένεια που θα δημιουργούσα, πού πήγαν τα πλούτη και οι ανέσεις; Δούλα κατέληξα να ξενοδουλεύω! Η ζωή μου μες τη δυστυχία και τη μιζέρια είναι! Το είπα στον άντρα μου πως δεν αντέχω άλλο αυτή τη ζωή και θα γυρίσω στους δικούς μου, είμαι σίγουρη πως θα με δεχτούν πίσω με αγάπη και κατανόηση. Όμως ο άντρας μου δεν συμφωνεί, ντρέπεται για την κατάντια μας… Δεν με νοιάζει, εγώ θα πάω ακόμη και σαν δούλα να δουλέψω, τουλάχιστον θα δουλεύω για ανθρώπους που αγαπώ…                                                                                                                                                                                                                            Έφη       Καπουράλου,Α2

1^ο Γ. Λύκειο Γαλατσίου
20-10-2015

.................................................................................................................................................................Δευτέρα      14           Σεπτεμβρίου        1236    (πριν το γάμο)

Σε λίγες μέρες θα γίνει ο γάμος μου. Δεν κατάλαβα πως πέρασαν τα χρόνια. Παντρεύομαι!!!! 

Η οικογένεια μου μού έδωσε μεγάλη προίκα. Ο πατέρας μου και τα αδέλφια μου μού έδωσαν καράβια γεμάτα  με πλούτη. Η πολυαγαπημένη μου μητέρα μού έδωσε κρυφά δέκα χιλιάδες, αφού ο πατέρας μου της απαγορεύει να ασχολείται με τα οικονομικά. Εγώ με τον άνδρα μου θα πάμε να ζήσουμε στο πατρικό του κοντά στους γονείς του. Δεν βλέπω την ώρα να γίνει ο γάμος. Κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ σκέφτομαι πόσο ωραία και άνετη θα είναι η καινούρια μου ζωή. Μοιάζει σαν όνειρο!

Πέμπτη          23                  Νοεμβρίου         1239   (όταν χάνει τα πλούτη της)                                                                            Δυστυχώς, ήρθαν μήνες δίσεχτοι. Εγώ και ο άνδρας μου ξοδέψαμε όλα τα λεφτά μας για να συντηρήσουμε το σπίτι. Ο άνδρας μου άρχισε να ξενοκλαδεύει , ο πεθερός μου ξενόσκαβε και η πεθερά μου ξενόπλενε. Και εγώ, για πρώτη  φορά, άρχισα να ξεναλέθω. Θα ήθελα  πολύ να πάω στο πατρικό μου σπίτι, στην μητέρα μου. Ο άνδρας μου δεν θέλει να γυρίσω πίσω στους γονείς μου. Λέει ότι ντρέπεται τους δικούς μου, γιατί πλούσια με παντρεύτηκε και δεν θέλει να με γυρίσει πίσω φτωχιά !

Τρίτη              28   Ιανουαρίου               1240    (όταν πάει στην μητέρα της)

Δεν άντεξα άλλο. Πήρα τα πράγματά μου και άρχισα να παίρνω το δρόμο για το παλιό μου σπίτι. Ο άνδρας μου φοβήθηκε μήπως μείνω για πάντα στην μητέρα μου και με χάσει από κοντά του. Εγώ, όμως, τον καθησύχασα και του είπα πως θα μείνω για λίγες μέρες στην μητέρα μου. Ήθελα απλώς να ξεφύγω από αυτή την δύσκολη κατάσταση και να ξεχαστώ. Κατά την διάρκεια της διαδρομής μου, ευχήθηκα στον  Θεό να βρώ τις δούλες μου στην αυλή να πλένουν. Τελικά, ο Θεός με εισάκουσε και βρήκα τις δούλες μου μαζεμένες στην αυλή. Επειδή, όμως, ήμουν ντυμένη φτωχικά, ντράπηκα να τις πώ ότι είμαι η Ελένη και γι 'αυτό και τις ζήτησα να μου δώσουν μια θέση να δουλέψω. Εκείνες, για καλή μου τύχη, με έβαλαν να υφαίνω στο παλιό μου δωμάτιο. Μέσα στην στεναχώρια μου άρχισα να μοιρολογώ και να λέω τις συμφορές μου. Η μητέρα μου, η οποία με κρυφάκουγε, άνοιξε την πόρτα και έτρεξε να με αγκαλιάσει. Επιτέλους, γύρισα στην πολυαγαπημένη μου μητέρα!    

                                                                        Ζησοπούλου Θεοδώρα Α'2

...................................................................................................................................................................

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ  Εργασια Βασιλική Δόση Α2

28 Μαΐου 1250

Είναι στ’ αλήθεια τέτοια η χαρά μου και η τύχη μου, που δεν νομίζω πως άλλη ζωή θα ονειρευόμουν.

Είναι καλό το προξενιό και ο νιός πλούσιος πολύ, και μαζί με τα δικά μου τα προικιά, θα’ χουμε ζωή καλή και εύκολη.

ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΄ΧΩ ΤΟΣΟ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!!!

Δεν μπορώ ν’ αντισταθώ και να μην φανταστώ τη ζωή μου μες τα πλούτη, τα ρούχα που θα φορώ, τα κεντίδια που θα έχω, τις δούλες και τις παραμάνες που θα φυλάνε τα παιδιά μου. Το παλικάρι που θα μ’ έχει βασίλισσα στ’ αρχοντικό μας. Ανυπομονώ να έρθει η ώρα που θα μπω στο σπιτικό μου!!!

Μακάρι να ‘ρθει γρήγορα η ώρα αυτή που θ’ ανοίξω τα φτερά μου. 

14 Σεπτεμβρίου 1250

Σήμερα είμαι κατάκοπη. Πάνε μέρες τώρα που ετοιμάζουμε τα προικιά μου. Τα πλένουμε όλα να ‘ναι άσπρα σαν περιστέρια, καθαρίσαμε τ’ αρχοντικό μας να γυαλίζει σαν τους καθρέφτες, για να δεχτούμε τα συμπεθέρια και όσους καλούς μας έρθουνε μαζί με τις ευχές τους.

Τ’ αδέλφια και ο πατέρας ετοιμάζουν τα σφαχτά του γάμου. Ξεχορταριάζουνε τη γη και ισιώνουνε το χώμα όπου θα γίνει το γλέντι για τις χαρές μου.

Και οι παραδουλεύτρες τρέχουν σαν τα κατσίκια να προλάβουν να ’τοιμάσουν ό,τι καλούδι χωράει τ’ ανθρώπου ο νους.

Και η κούραση είναι ελαφριά αφού η χαρά μου είναι τέτοια που όλα τα νικάει.

ΈΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ! Η ΩΡΑ Η ΚΑΛΗ! Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΤ’ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΩ ΜΕ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ! 

18 Αυγούστου 1253

Ποιος άραγε θα το πίστευε, πως μύριες συμφορές θα με βρούνε. Είχα καλή ζωή που οι νιές όλου του κόσμου θα ζηλεύανε. Ο άντρας μου, μ’ αγάπαγε, το ίδιο και τα συμπεθέρια, κι ήμουν βασίλισσα και αρχόντισσα όπως ακριβώς μου τάξανε. Όλα τα καλά του κόσμου τα είχα μες τα πόδια μου.

Όμως η τύχη γύρισε, κι ήρθαν μέρες άσχημες, μέρες κακές και άγριες. Και χάσαμε τα πλούτη μας και απ’ άρχοντες ξενοδουλεύουμε όλοι μαζί για ένα κομμάτι ψωμί. Και χάσαμε τη θέση μας και την αξιοπρέπειά μας. Και ’γω μια μέρα της Λαμπρής, είπα στον άντρα μου, πως στα γονικά μου θέλω να γυρίσω, μα κείνος μου απάντησε πως δεν μπορεί ο ίδιος να με πάει, γιατί φτωχή με γύριζε μες την ντροπή.

Κι έτσι μονάχη εκίνησα σαν δουλική να πάω, μ’ ακούγοντας η μάνα μου το μοιρολόϊ μου, κατάλαβε ποιά είμαι, κι έτσι είμαι πάλι στο σπιτικό μου προσπαθώντας να ξεχάσω όσα κακά με βρήκαν.

Κι εύχομαι άλλη γυναίκα, στη δικιά μου θέση μη βρεθεί ποτέ, όσα χρυσά κι αν της χαρίσουν…..

..................................................................................................................................................................

ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ

ΠΕΜΠΤΗ 29/5/1205   Πριν τον γάμο:

 Μεγάλη χαρά  μου έδωσε σήμερα ο πατέρας μου! Καθώς χαλάρωνα ξαπλωμένος στο κρεβάτι του δωματίου μου, ανοίγει την πόρτα ο πατέρας μου γεμάτος ενθουσιασμό και με το χαμόγελο στα χείλη με πληροφορεί για το προξενιό. Σύμφωνα με τα λόγια του, την λένε Ελένη, είναι πολύ όμορφη και προέρχεται από μια πλούσια και ευκατάστατη  οικογένεια. Επίσης μου τόνισε πως τα προικιά είναι πολλά, με λίγα λόγια μεγάλη ευκαιρία!

ΔΕΥΤΕΡΑ 3/4/1206 Γάμος:

 Αφού η Ελένη με την οικογένεια της ήρθαν αρκετές μέρες σπίτι μας και δειπνήσαμε όλοι μαζί, καταλήξαμε σήμερα  στον γάμο. Η Ελένη σήμερα ήταν το κάτι άλλο , πιο όμορφη από ποτέ. Το νυφικό της ήταν εντυπωσιακό τα μαλλιά της καλοχτενισμένα, γενικά η όλη της εμφάνιση ήταν εκθαμβωτική. Αφού τελείωσε ο γάμος και ημασταν και με τον νομο αντρογυνο, ακολούθησε  το γαμήλιο γλεντι. Εκει μαζευτηκαν ολοι, γονεις, φιλοι, συγγενεις.Ολοι χορευαν και γλεντουσαν με αφθονο φυσικα φαγητό  και ποτό. Αυτή την στιγμή της ζωης μου δεν θα την ξεχάσω ποτε, και ακομα δεν εχω ζησει τιποτα! Αν μας αξιωσει ο Θεος θα κάνουμε πολλα παιδακια και  θα τα αναθρέψουμε μαζί σωστά. Επειτα θα δουμε και τα παιδια μας να κανουν παιδια με την σειρα τους. Τι άλλο να θελει κανεις από την ζωη του;

ΚΥΡΙΑΚΗ 13/9/1206 Μετά τον γάμο:

 Με τον τελειωμο του γλεντιου πηρα την πανεμορφη Ελενιτσα μου και πηγαμε μαζι στο σπιτι μας. Αφου εγκατασταθηκαμε και βολευτηκα σιγα σιγα με την παροδο του χρονου αρχισα να σπαταλαω τα χρηματα από την προικια των γονιων της Ελένης. Ετσι χωρις να το αντιληφθούμε από πλούσιοι γίναμε φτωχοί. Παλιά διαταζαμε, τωρα μας διαταζουν. Δουλευαμε σκληρα για να βγαλουμε το ψωμι μας, μαζι και η Ελενη . Η κακομοιρη η Ελενιτσα μου δεν ειχε μαθει να ζει στην φτωχια και την μιζερια. Η αληθεια είναι πως έχει αλλάξει πολύ από τότε που την παντρεύτηκα, τα μαλλια της είναι  απεριποίητα ,τα ρούχα της γεματα μπαλώματα, αφου δεν έχω λεφτα να της παρω καινουργια. Εκεινη σιγα σιγα αρχισε να μου παραπονιεται, πως θελει να γυρισει πισω στους γονεις της και τα πλουτη τους. Εγω όμως ο  ερμος ντρεπομουν και φοβομουν συναμα τα αδερφια της και τον πατερα της , αφου πλουσια την πηρα ,φτωχη να την γυρισω. Ξημερωσε όμως η σημερινη μερα και η Ελενη είναι αφαντη. Ειχα ένα προαισθημα το οποιο εγινε σιγουρια όταν ειδα το σημείωομα που μου αφησε πανω στο τραπεζι του σαλονιού και λεει πως το εσκασε κρυφα και γυρισε πισω στους γονεις της. Τα συναισθηματα μου αυτην την στιγμη είναι αναμεικτα . Ειμαι θλιμενος από την μια πλευρα που με παρατησε η γυναικα μου και από την άλλη νιωθω ντροπιασμενος αφου πλουσια την βρήκα και φτωχη την κατεντησα.Τέλος αισθάνομαι ανίκανος που δεν καταφερα όχι μονο να την κρατησω κοντα μου αλλα να της παρέχω ότι χρειαζό ταν.

 Βαγγέλης Κιόρτσης  -Α2


                                           ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ